Pogoda bywa lepsza i gorsza, ale jej anomalia zawsze czarują swym pięknem. Poznaj najbardziej niezwykłe zjawiska pogodowe, które występują w różnych rejonach świata.
W północno-zachodniej części Wenezueli, gdzie rzeka Catatumbo wpada do jeziora Maracaibo, ma miejsce zachwycające zjawisko przyrodnicze, polegające na intensywnych wyładowaniach atmosferycznych, które mogą osiągać długość ponad 10 km. Błyskawice są widoczne nie tylko w czasie sztormów, ale też w pogodę, i trwają po 10 godzin dziennie. Za sprawą stałego miejsca występowania zjawisko przez długi czas stanowiło punkt orientacyjny dla żeglarzy, stąd wzięła się jego nazwa – „latarnia Maracaibo”.
Swą siłę to zjawisko zawdzięcza metanowi, w który obfituje mikroatmosfera. Rzeka Catatumbo przepływa przez rozległe błota, wymywając materiały organiczne, które na skutek rozkładu emitują obłoki zjonizowanego metanu. Te unoszą się na duże wysokości, gdzie są rozpędzane przez silne wiatry napływające znad And. Metan osłabia izolacyjne właściwości powietrza w chmurze, co wywołuje częste wyładowania atmosferyczne.
Okazuje się, że tęcza nie zawsze jawi się w postaci wielobarwnego łuku. Bywa, że na niebie powstaje zjawisko zwane białą tęczą. Pod względem kształtu jest ona kopią znanej nam kolorowej tęczy. Analogiczny jest też proces jej powstawania. Różnica polega na tym, że biała tęcza powstaje we mgle, a tworzące ją kropelki wody są znacznie mniejsze – mają około 0,02 mm.
W przypadku kolorowej tęczy białe światło słoneczne przechodzące przez krople wody załamuje się i rozpada na wielobarwne widmo. W białej tęczy wiązka światła przechodząca przez małą kroplę wody rozszerza się, krzyżując się i mieszając z innymi wiązkami światła. Pomieszanie kolorów daje w efekcie jednolite, białe spektrum.
Ten fenomen obserwowany jest w różnych zakątkach planety, ale głównym obszarem jego występowania jest półkula południowa: Maryland w USA, Queensland i Nowa Południowa Walia w Australii oraz Kapsztad w RPA.
Wystąpienie tzw. efektu cappuccino wymaga dużego nagromadzenia soli, alg morskich i wszelkich możliwych odpadów znajdujących się w wodzie. Pod wpływem wiatru powstaje gęsta piana, która pędzi ku wybrzeżu, gdzie stopniowo topnieje i znika bez śladu.
W ostatnich latach morze wyrzuciło ogromne pokłady cappuccino w kilka nadmorskich miastach na całym świecie, co może świadczyć o postępującym zanieczyszczeniu środowiska.
Niektóre błyskawice biją nie w ziemię, lecz w stratosferę. To nie jedyna rzecz, która odróżnia „niebieskie strumienie” i „czerwone duszki” od zwykłych wyładowań atmosferycznych. Znane nam błyskawice rozciągają się na długość 2 km, a te niezwykłe zjawiska atmosferyczne osiągają wysokość od 40 do 100 km.
„Niebieskiemu dżetowi” towarzyszy „elf” – emisja światła widoczna jako szybko rozszerzający się pierścień sięgający dolnych warstw jonosfery. „Pierścień” powstaje na skutek współdziałania elektronów, fal radiowych i atmosfery.
Morning Glory to rzadkie zjawisko pogodowe obserwowane regularnie na północy Australii w zatoce Karpentaria. Walcowata chmura o długości 1000 km i wysokości 2 km powstaje w wyniku zderzenia bryz wiejących z przeciwnych stron półwyspu. Chwała poranna przemieszcza się z prędkością nawet 60 km/h.
Zjawisku często towarzyszy spadek temperatury, skok ciśnienia i silny wiatr morski. Z przodu chmury ma miejsce szybki pionowy ruch powietrza, który owija się wokół jej osi, podczas gdy w środkowej i tylnej części chmury opada. Chwała poranna, choć piękna, stwarza zagrożenie dla ruchu lotniczego.
Przeczytaj też: https://brainboss.pl/natura/jak-powstaje-traba-powietrzna/
Zdjęcie główne: Evgeny Tchebotarev/pexels.com
