Z pewnością koala jest jednym z najbardziej znanych zwierząt w Australii. Nietrudno zrozumieć dlaczego – te budzące podziw torbacze potrafią stopić najtwardsze serca w jednej chwili. Niestety należą do gatunków zagrożonych wyginięciem. Sprawdź, co warto o nich wiedzieć!
Te puszyste zwierzęta nazywane są często misiami koala. Chociaż mogą wyglądać jak małe niedźwiadki z okrągłymi uszami i dużym czarnym nosem, w rzeczywistości mają więcej cech wspólnych z innymi torbaczami, takimi jak wombat.
Chociaż koale są narodowym symbolem wyjątkowej przyrody Australii, na wolności zamieszkują południowo-wschodnią i wschodnią część Australii, wzdłuż wybrzeży Queensland, Nowej Południowej Walii, Australii Południowej i Wiktorii. Żyją wysoko w drzewach eukaliptusowych, zazwyczaj między rozwidleniami gałęzi.
Wielkość domu koali zależy od szeregu czynników, w tym jakości siedliska, płci, wieku i pozycji w społeczności. Dojrzały samiec ma ciemny gruczoł zapachowy pośrodku białej klatki piersiowej, który wydziela ciemną, lepką substancję. Pociera nim o drzewa, by wskazać innym osobnikom, że znajdują się na jego terytorium.
Ich dieta składa się z liści eukaliptusa. Mogą zjadać nawet kilogram dziennie! Imponujące, biorąc pod uwagę, że eukaliptus jest trujący dla większości zwierząt. Koala ma specjalny organ trawiący błonnik, zwany jelitem ślepym, pomagający oczyścić liście z toksycznych substancji. Wato jednak podkreślić, że koale są wybredne. Jedzą mniej niż 50 z ponad 700 gatunków eukaliptusa. Zazwyczaj wybierają liście na wierzchołkach najwyższych drzew, które zawierają więcej płynów i składników odżywczych.
Piją mało wody i większość wilgoci czerpią z liści eukaliptusa. W języku Aborygenów słowo “koala” oznacza “brak wody”. Warto jednak zaznaczyć, że w wysokich temperaturach wspomniane torbacze mogą ulec odwodnieniu.
Koale mają mocne ręce i nogi, a także duże stopy z ostrymi pazurami. Dzięki temu mogą sprawnie poruszać się między drzewami. Posiadają przeciwstawny kciuk na przednich łapach, co zwiększa przyczepność podczas wspinaczki. Chociaż koala porusza się niezdarnie na ziemi, świetnie pływa.
Warto przypomnieć, że koala jest torbaczem, co oznacza, że rodzi niedojrzałe młode, które rozwija się dalej w torbie matki. Nowo narodzona koala jest wielkości bobu, ślepa i bezwłosa. Następnie spędza sześć miesięcy w torbie mamy. Przez kolejne dwa–trzy miesiące przylega do futra mamy w ciągu dnia, a w nocy powraca do bezpiecznego worka. Co ciekawe, między mamą koalą a maleństwem istnieje silna więź. Z radością nosi swoje potomstwo, dopóki nie stanie się niezależne.
Lubisz drzemać w ciągu dnia? Cóż, nasi futrzani przyjaciele również! Koale nie mają zbyt wiele energii. Kiedy nie jedzą liści, drzemią na gałęziach. Mogą przesypiać nawet 18 godzin dziennie! Większość czasu spędzają na spaniu, ponieważ trawienie pokarmu z diety tlenowej, włóknistej i ubogiej w składniki odżywcze wymaga dużo energii. Sen jest najlepszym sposobem, by ją zaoszczędzić.
Liczebność koali spadła pod koniec XIX i na początku XX wieku w wyniku polowań na ich futra. Teraz stoją w obliczu poważnego zagrożenia związanego z utratą siedlisk. Wycinka lasów i pożary buszu, zwłaszcza niszczycielski sezon 2019–2020, zniszczyły większość terenów, które zamieszkują. Koale potrzebują dużo miejsca – około stu drzew na jednego osobnika. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaliczyła je do gatunków zagrożonych.
Zwiększający się poziom dwutlenku węgla w atmosferze obniża wartość odżywczą liści eukaliptusa. Powoduje też dłuższe, bardziej intensywne susze i pożary. W związku z tym koale muszą schodzić z drzew w poszukiwaniu wody, zużywają więc cenną energię i narażają się na atak drapieżników, takich jak dingo i duże sowy. Istnieje również duże ryzyko, że zostaną potrącone przez samochody i zaatakowane przez psy. Chlamydia atakuje niektóre populacje koali i powoduje ślepotę, bezpłodność, a niekiedy nawet śmierć. Szpitale dla dzikich zwierząt, organizacje ratownicze, ogrody zoologiczne i wolontariusze zajęli się opieką nad zranionymi koalami.
Fot. Angelo Giordano/Pixabay
