Zarówno nasz unikalny sposób podpisywania się, jak i nasze pismo odręczne ujawniają znacznie więcej, niż jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. Za analizę tego tajemniczego tematu odpowiedzialna jest cała odrębna gałąź nauki zwana grafologią.
Wśród ludzkich charakterystyk, zarówno tych zewnętrznych, jak i wewnętrznych, jest wiele osobliwości, które dla każdego są absolutnie unikatowe. Należą do nich choćby DNA, tęczówka oka, linie papilarne czy… pismo odręczne. Jego analizy udowodniły, że każdy posiada swój własny, niepowtarzalny sposób zapisu. Związkiem między sposobem pisania (grafizmem) a osobowością jednostki zajmuje się wąska, wyspecjalizowana dziedzina psychologii zwana grafologią. Badacze tego nurtu zajmują się pismem pod kątem wielu czynników, takich jak nacisk na papier, wielkość, szerokość i pochylenie pisma, odległości między literami i wyrazami, sposób łączenia liter, jakość formy pisma, a nawet tempo pisania. Grafolodzy bazują na założeniu, że pisanie odręczne jest przejawem ekspresyjnego zachowania, chociaż – podobnie jak w przypadku innych analiz wytworów ludzkich, zwanych technikami projekcyjnymi – niewiele jest poważnych, empirycznych dowodów na jego zasadność. Grafologię należy zatem traktować raczej z przymrużeniem oka, jako ciekawostkę, której dokonania mogą poszerzyć i uzupełnić nasze rozumienie ludzkiej osobowości, ale na pewno nie powinny stanowić podstawy do wnioskowania o czyimś charakterze. Jakie ludzkie sekrety możemy zatem dosłownie wyczytać ze stylu pisania?
Ta charakterystyka określać ma umiejscowienie osoby na linii między ekstrawertyzmem a introwertyzmem, czyli orientacją większości energii i zainteresowań na świat zewnętrzny lub ten wewnętrzny. Ludzie z małym charakterem pisma według grafologów zwykle są nieśmiali, cisi, pilni i skrupulatni, podczas gdy osoby otwarte na wiele bodźców, kochające skupiać na sobie uwagę innych będą miały większe pismo odręczne.
Pozostawienie dużych odległości między poszczególnymi częściami wyrazów lub zdań świadczyć ma o zamiłowaniu do wolności i niezależności danego człowieka oraz o umiejętności zadbania o własną przestrzeń. Ci, którzy z reguły ściskają słowa, mają z kolei zamiłowanie do towarzystwa innych. Widząc tekst niemal całkowicie pozbawiony przerw, analiza pisma sugeruje, że osoba może mieć tendencje do nachalności.
Grafolodzy są zdania, że nawet taki szczegół jak sposób zapisu konkretnych liter ma dla osobowości człowieka spore znaczenie. Weźmy np. rodzaj pętli utworzonej przez litery „l” i „e”. Zarówno szeroka, jak i wąska pętelka mogą sugerować naturę danej osoby. W pierwszym przypadku wskazuje na zrelaksowanie i spontaniczność, a także otwartość. W drugim natomiast mogą być oznaką sceptycyzmu i emocjonalnego napięcia.
Osoby, które podczas odręcznego pisania wywierają duży nacisk na pióro czy długopis, zdaniem grafologów są zaangażowane i do rzeczy podchodzą poważnie. Dodatkowo świadczyć ma to o ich emocjonalności i ekspresywności. Z kolei pisarze o lekkim charakterze pisma są bardziej powściągliwi, pozbawieni przesadnej witalności, ale empatyczni i wrażliwi.
Techniki te, mimo iż często współgrają z naszymi intuicjami, są mimo wszystko bardziej zbliżone do wróżenia z fusów niż do pełnoprawnej nauki i warto o tym pamiętać, próbując poznać kogoś na podstawie jego odręcznego pisma.
Zdjęcie główne: pexels.com/KoolShooters
