W historii naszego kraju możemy dostrzec, że nasz naród powołał na świat wielu ważnych dla ojczyzny i świata ludzi. Dzięki nim i ich odkryciom zmieniło się spojrzenie na naukę, jak i wiele innych dziedzin życia codziennego. Poznaj wybitnych polskich naukowców.
Urodził się 19 lutego 1473 r. w Toruniu. Był to znany polski naukowiec, zajmujący się astronomią. Był także lekarzem, prawnikiem oraz ekonomistą. Zasłynął z utworzenia heliocentrycznego modelu Układu Słonecznego. Jest on również autorem najsłynniejszego dzieła opisującego budowę Wszechświata pt. „O obrotach sfer niebieskich”. Dzieło to jest przełomowe dla astronomii, ponieważ łamie wszystkie dotychczasowe teorie na temat Wszechświata. Zasłynął też poprzez napisanie prawa Kopernika–Greshama w dziedzinie ekonomii. Mikołaj Kopernik tłumaczył również dzieła pisarza Teofilakta Symokatty na język łaciński. W 1528 r. skończył pisać jedno z największych dzieł w zakresie ekonomii, jakim był „Sposób bicia monet”.
Wynalazca urodził się 13 czerwca 1872 r. w Rudnikach. Zwany jest polskim Thomasem Edisonem. W 1897 r. wynalazł telektroskop, jest to urządzenie pozwalające na przesyłanie udźwiękowionego kolorowego obrazu, w którym występuje ruch na różne odległości. Pierwszym jego filmem było pokazanie operacji brzucha. Wymyślił także system kolorowego tkactwa służący do kopiowania wzorów na tkaninach. Był również wynalazcą niezbędnego elementu wojska oraz policji, jakim jest kamizelka kuloodporna.
Urodził się 9 kwietnia 1927 r. w Turynie. Stworzył pierwszy na świecie komputer personalny o nazwie Minikomputer K-202. Urządzenie to miało rozmiar walizki i działało o wiele szybciej od komputerów, jakie były dostępne w Polsce, które były wielkości pokoju. Oprócz komputera na swoim koncie posiadał także takie wynalazki, jak: urządzenie analizujące równania różniczkowe, maszynę do przewidywania prognozy pogody, robota sterowanego głosem oraz PenReader – skaner do wczytywania tekstu. Przed śmiercią stworzył projekt programu, który służył do rozpoznawania i zapisywania mowy ludzkiej.
Urodził się 23 października 1885 r. w Kcyni na Pałukach. Polski wynalazca, który w 1916 r. wynalazł metodę na pomiar szybkości krystalizacji metali, nazwaną na jego cześć metodą Czochralskiego. Do jego wynalazków możemy zaliczyć m.in.: metal B – bezłożyskowy stop metalu używany do produkcji torów, proszek na katar oraz płyn do trwałej ondulacji.
Urodziła się 7 listopada 1867 r. w Warszawie. Była polskim naukowcem, który odkrył promieniotwórcze pierwiastki chemiczne, jakimi są polon oraz rad. Otrzymała za nie dwie Nagrody Nobla w dziedzinach chemii, a także fizyki. Jako pierwsza osoba na świecie studiowała nową gałąź chemii, jaką była radiochemia.
Polski wynalazca urodził się 16 sierpnia 1905 r. w Bydgoszczy. Był to matematyk oraz wybitny kryptolog, który w 1932 r. złamał kod maszyny szyfrującej o nazwie Enigma. Poza złamaniem szyfru jest twórcą tzw. bomby Rejewskiego, był prekursorem używania najnowocześniejszych metod wykorzystywanych do łamania szyfrów.
Naukowiec urodził się 21 marca 1898 r. w Warszawie. Działał w dziedzinach takich jak elektronika i radiotechnika. Z zawodu był inżynierem, w pewnym momencie swojego życia został prezesem Państwowej Akademii Nauk. W międzyczasie zajmował się polityką. Jego najważniejszym odkryciem był magnetofon metalowy z zastosowaniem katody tlenkowej. Jego działanie wykorzystywano jako podstawę budowy współczesnych radarów i urządzeń służących do badania pomiaru bardzo niskich ciśnień.
Urodził się 8 marca 1822 r. w Zadusznikach. Polski farmaceuta, założyciel pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej. Jego największym osiągnięciem było wynalezienie lampy naftowej. Stał się również pionierem w wykorzystywaniu na szeroką skalę ropy naftowej – to dzięki niemu zarówno w Polsce, jak i na całym świecie przemysł naftowy rozwinął się na tak szeroką skalę. Był również społecznikiem: walczył z biedą i alkoholizmem, tworzył kasy zapomogowe oraz propagował budowy dróg i mostów.
Astronom urodzony 28 stycznia 1687 r. Choć mówił wyłącznie po niemiecku, pochodził z Gdańska. Był astronomem, prowadził teleskopowe obserwacje Księżyca, które zaowocowały publikacją ,,Selenografia, czyli opisanie Księżyca…”. Oprócz swoich astronomicznych zainteresowań, zajmował się również browarnictwem. Pochodził z rodziny, w której z pokolenia na pokolenie przekazywano tradycje piwowarskie. Gdy po śmierci ojca otrzymał w spadku browar, połączył go z dwoma sąsiadującymi w jeden, a na dachu urządził obserwatorium astronomiczne.
Polski geograf i podróżnik urodzony 15 lipca 1871 r. Zajmował się w głównej mierze badaniem krajów polarnych. Uczestniczył w wyprawie antarktycznej na statku Belgica. Zaobserwował i opisał szczególny rodzaj zjawiska halo, które na jego cześć zostało nazwane łukiem Arctowskiego. Na jego cześć nazwano również lodowiec i górę na Spitsbergenie, półwysep i szczyt na Antarktydzie oraz polską stację naukową na Szetlandach Południowych.
Polski inżynier urodził się 5 stycznia 1818 r. Zaliczany jest do jednych z najwybitniejszych inżynierów kolejowych w drugiej połowie XIX w. na świecie. Zasłynął dzięki budowie w Andach najwyżej położonej kolei świata, która do dziś uważana jest za ówczesny cud techniki.
Józefa Hofmana śmiało można uznać za człowieka wielu talentów. Urodzony 20 stycznia 1876 r. Był znanym polskim pianistą i kompozytorem. Komponował zarówno utwory na orkiestrę, jak i na fortepian. Oprócz swojej muzycznej kariery, Hofman opatentował blisko 70 wynalazków, min. wycieraczki samochodowe, spinacz biurowy, a nawet… resory do samochodu.
Henryk Magnuski urodził się 30 stycznia 1909 r. Swoją karierę naukową realizował w Nowym Jorku. Zajmował się tam techniką telekomunikacyjną. Stał na czele zespołu, który opracował radio Motorola SCR-300, czyli tak zwane walkie-talkie, które służyło do komunikacji podczas II wojny światowej przez armię w Europie i Azji.
Zdjęcie główne: Henri Manuel/Public domain/Wikimedia Commons
